من دارم میرم تو ۴۲ سالگی پس چرا حس میکنم هنوز بیست و پنج سالمه؟!
با باز کردن در فر انگار یه قلپ از شربت جادویی آلیس در سرزمین عجایب میریزن تو حلقم… کشیده میشم تو فر… عطر جادویی شیرینی منو با خودش میبره به چهار پنج سال پیش که اشکان کوچکم به دنیا نیومده بود و من هر سال این موقع ها سخت مشغول پخت شیرینی های عید خودم و مامان بودم… روی کابینت و گوشه هال پر بود از جعبه های برنجی و نخودچی و باقلوا و سوهان و قطاب و شیرینی چرخی و نارگیلی و توت و … و من نستوه و استوار مشغول کاری بودم که عاشقانه دوستش میداشتم.
هزار تا فکر تو مخم تاب میخوره. باید برم وسایلمو جمع و جور کنم… خدا بخواد فردا مسافریم و میریم خونه بابا تا تو دل طبیعت و آغوش گرم و پر مهر پدر و مادر، انرژی از دست رفته مونو به دست بیاریم…
یک سرمای مفصل هم خوردم و دو تا هم پنی سیلین زدم انگار خدا داره ریه هامو خونه تکونی میکنه! و اصلا حال ساک بستن ندارم!!!!
سعی میکنم لابلای مهمون داریهای عید حتما بهتون سر بزنم. دلم برای تک تکتون تنگ میشه… شایدم وقتی دارم لب دریا قدم میزنم یا مثلا رفتم تو هتل هایت یه دوری بزنم یکی تون از کنارم رد شه… نگاهمون تو نگاه هم بیفته و همون حس درونیمون که مدتهاست با خوندن نوشته های همدیگه به هم گره خورده باعث شه لبخندی به هم بزنیم و از کنار هم که گذشتیم فکر کنیم چه حس غربیی! انگار صاحب این نگاهو میشناختم… انگار سالهاست شنونده درد و دلهاشم… و بعد یکی از همراهامون صدامون کنه که هی کجایی رفتی تو عالم هپروت؟!!!
.
.
.
خوب دیگه اول فروردین وارد جهل و دومین سال زندگیم میشم و شاید اولین سالی باشه که انقدر از خودم راضی هستم!!! بنابراین میتونید تولد یک از خود راضی رو بهش تبریک بگید تا از خودراضی تر شه….
.
.
.
سال خوب و لبریز از شادی و سلامتی براتون آرزو میکنم … تو رو خدا اگه هنوز خونه تکونی دلهاتونو شروع نکردید شروع کنید تا دیر نشده… خالیش کنید از کینه و دلخوری و انرژیهای منفی و سال جدید رو با روحی لبریز از شادی و انرژی مثبت آغاز کنید. که کینه و نفرت باعث جراحت روح میشه و عشق ویتامین روحه….
آخرین آخرین پی نوشت!!!! : گفته بودم آخرین پی نوشت اما چه کنم که زهرا نذاشت! مونده بودم که این پست توش تشکر از زهرا نداره که همین الان زنگ زد و گفت یه عالمه حبوبات و گوشت و از اینجور خوراکی ها میفرسته تا برسونم به دست یه نیازمند… زهرا جونم ممنونم و هزار تا بوس… از مامان تشکر فراوون کن…