بعضی آدمها انقدر در توهم خوب و بی نقص بودن خودشون زندگی میکنن که آدمو شگفت زده میکنن ! دیواری از نفس به قطر یک عمر دور خودشون کشیدن و حتی روزنه ای به کوچکی سر سوزن نمونده تا نور آگاهی بتونه تو قلب و روحشون نفوذ کنه … بیایید از صمیم قلب برای این آدمها اتفاقی شگرف أرزو کنیم تا بتونن نور آگاهی کاینات رو با همه ی وجود تجربه کنن …

صبح سر صف میگم ازتون یه درخواست دارم و در ازاش یه قول هم بهتون میدم اگه هر روز ظهر حیاط مدرسه رو چک کردم و حتی یک دونه هم آشغال توش نبود قول میدم که فرداش زنگ تفریح ها موسیقی براتون بزارم و البته این تصمیم با تایید مدیر مدرسه گرفته شده . با این درخواست موافقین ؟ بچه ها با شوق میگن بببببببببللللللللهههههه
و ساعت یک ربع به دو وقتی از پنجره ی کلاسم حیاط رو نگاه میکنم یک دونه آشغال هم کف حیاط نیست…. وجودم لبریز از حس قدردانی میشه از دخترکان ١٧/١۶ ساله ام … و باوری که مدتهاست در درونم داره رشد میکنه قدرتمند تر میشه . باور این که تاثیر تشویق و قول و درخواست قابل مقایسه با تنبیه و توهین و حس ارعاب نیست … تو دلم میگم عاشقتونم دخترکان دوست داشتنی من … عاشق شما که بهونه ای زیبا هستین برای رشد آگاهی و پویایی من و در نهایت پویایی و رشد خودتون..

سرایدار یه ساختمونن و خانومه هم تو بعضی خونه ها کار میکنه یه پسر بچه مدرسه رو دارن . میگم دستت چی شده؟ میگه مال رخت شستنه. میگم مگه ماشین نداری ؟ میگه نه خانوم . میگم بزار ببینم شاید بتونم برات جور کنم. میگه خدا کنه یه نوی مدل جدید برنده شن از یه جایی اون قدیمی شونو که نخواستن بدن به ما…د
چه خوبه که آدم وقتی برای خودش یه آرزو میکنه تو آرزوش برای دیگران هم دهش داشته باشه …