سوار کرایه های تجریشم. تو اتوبان چمران. یه ماشین ۲۰۶ پشتمون هی بوق میزنه راننده کرایه میکشه کنار که ۲۰۶ بره و بی توجه به حضور چند نفر در ماشین شروع میکنه به فحش دادن که بهترینش اشغال بوگندو! هست. نمیدونم چطور روش میشه جلوی مسافرها این فحشها رو بده!

و با عصبانیت میگه: همه  اونایی که ۲۰۶ دارن دیوونه هستن! پریروز هم با یه راننده ۲۰۶ دیگه دعوام شد پسره فسقلی لایی کشید و داشت میزد به ماشینم. حالشو میخواستم جا بیارم که مردم سوامون  کردن!

نمیدونم چه حسیه که در این جور مواقع نمیزاره ساکت بمونم! بنابراین به آقای راننده میگم: اگه برید تو دیوونه خونه با دیدن دیوونه ها چه عکس العملی نشون میدید؟ بهشون فحش میدید؟ یا براشون دعای سلامتی میکنید؟

 میگه: دعا میکنم. میگم خوب اگه تشخیص دادید این راننده هم دیوونه هست باید برای سلامتیش دعا میکردید. تازه  شاید خبر از مرگ عزیزی در خونه بهش  دادن یا بچه اش دچار مشکل شده خلاصه شاید یه مسئله اورژانسی باعث شده اینطوری رانندگی کنه……

 بعد از یه بحث طولانی به این نتیجه میرسونمش که جامعه ما  توجهشون به روح جوونها کم شده چون اکثر افراد جامعه  انقدر درگیر امرار معاش و بدبختی هاشون هستن که دیگه فرصتی برای توجه کردن به روح فرزندانشون ندارن و در نتیچه جامعه  جوان ما درگیر یه مشکل بزرگ روحی شده و ما نباید باهاشون اینجوری برخورد کنیم.

آقای راننده  سرهنگ بازنشسته ارتشه… که از لا علاجی شده مسافر کش و میخواد حق سالهای سال جون کندنشو برای این مردم با توهین کردن به همین مردم پس بگیره! به هر حال ازش خواهش میکنم که به جای توهین کردن به دیگران و ایجاد انرژی منفی  فقط کمی سعی کنه که خودشو جای دیگرون بزاره و اونا رو بفهمه… وپیاده میشم…