دو تا گیس بلند ….

21 دیدگاه

1. 

   بنفشه

   می 10, 2005

   اخی یاسی جون.میدونم.کاش منم مثل تو شجاع بودم
2. 

   مانیا

   می 10, 2005

   وای یاسمن جان چقدر خوب توصیف کردی. یه دفعه حس کردم رو صندلی دندون پزشکی نشستم و اون صدای لعنتی که مثه صدای جارو برقیه تو گوشم پیچید
3. 

   ساحل

   می 10, 2005

   در اینکه تو بی نهایت صبوری هیچ شکی نیست
   به دختر عموی بی احساسم هم بگو یه کامنت برام بذاره حد اقلا دلم خوش باشه خونده
4. 

   سرزمین من

   می 10, 2005

   جالب بود امیدوارم موفق و پیروز باشید
5. 

   دنیای برتر

   می 10, 2005

   سلام یاسمن جان چطوری خیلی وقته پیش من نیومدی ولی مهم نیست من اینجا نمیام که بعدش تو به من سر بزنی من از نوشته هات خوشم میاد… شاد باشی اگه دلت خواست پیشم بیا خوشحال میشم
6. 

   ناشناس

   می 10, 2005

   صبوری شما که ۱۰۰ البته توش حرفی نیست!
   من زیاد بزنم به تخته مشکلی با این دندونا ندارم!!
   میگما ..اممم شاید اگه لینک کرم دندونو برداری بهتر شی!!!
   ( :دی)
7. 

   حسین

   می 10, 2005

   سلام خوبی میبینم که دل سیری از دندان پزشکی داری:d
   …خدا صبر بده
8. 

   حامد ــ دعای باران ــ

   می 10, 2005

   سلام .. جزیی نگری و دیدن همه ی نکات ریز و دقیق … خصوصیتی که هرگز نمیشه از خانم ها گرفت … اولین بارم بود که اومدم ولی بازم میام … شما هم وقت کردی به کلبه ما چراغ بیار
9. 

   محمد

   می 10, 2005

   خانم معلم! قلم خوبی دارید.نزدیک به قصه نوشته اید.یکی از جاهایی که هنوز از رفتنش وحشت دارم، دندون پزشکیه.زده و خواهر زنم هم دندونپزشک شده!
10. 

    شکوفه

    می 11, 2005

    سلام .. خاطراتی که در گذشته تلخ بودن حالا خیلی شیرین هستن و دوستداشتنی .. در پناه حق شاد باشید و سلامت …
11. 

    خدائی

    می 11, 2005

    سلام دوست عزیز
    خسته نباشید
    زیبا مینگارید
    موفق باشید
12. 

    پسرک تنها

    می 11, 2005

    …
13. 

    دنیز

    می 11, 2005

    مثل همیشه جالب بود یاسمن جان
    شاد وپیروز باشی
14. 

    نازمهر

    می 11, 2005

    یاسمن جون سلام
    از وقتی وبلاگم خراب شده حسابی کلافه بود.
    ولی حالا دوباره برگشتم.
    لینکت رو گذاشتم و خوشحال می شم بهم سر بزنی.
15. 

    ناشناس

    می 11, 2005

    یاسمن جان سلام
    اول اینکه برای اشکان کوچولو دعا کردم
    خدا بهت ببخشدش
    دیگه اینکه وبم مشکل داشت بهت سر نزدم
    راست میگی آدم باید دل صبوری داشته باشه
    تا بتونه رو یونیت تاب بیاره
    میبینمت
    بدرود
16. 

    دلم مثل صنوبرها صبور است

    می 11, 2005

    یاسمن جان کامنت بالا من بودم
17. 

    باران

    می 11, 2005

    وای چه حس قشنگی من که می گم یه حس قشنگ حتی تو لحظات درد هم می تونه سراغ ادم بیاد!قشنگ می نویسی خیلی. منم تازه شروع کردم امیدوارم بتونم یه روزی مثل شماها بنویسم…
18. 

    اتابک

    می 11, 2005

    سلام
    ممنونم که به من سر زدید
    من که مثل شما حرفه ای نیستم
    ولی قول میدم زود یاد بگیرم
19. 

    نیوشای سخن

    می 12, 2005

    درود یاسمین عزیز

    از حضور دلپذیرتون دلشاد شدم و خرسند. خوشحالم که با حضورتون باب یک آشنایی زیبا رو باز کردین. قلم روان و شیوایی دارین و ذهنی بسیار خلاق که از این توانمندی به زیبایی بهره میگیرین و از ساده ترین نکات٬ درسی زیبا اقتباس میکنین و به بهترین نحو اون رو انتشار میدین.

    امیدوارم همیشه پاینده و پیروز و کامیاب باشید

    در پناه معبد عشق
20. 

    جن زده

    می 12, 2005

    وای از دندون پزشکی…
    وااااااای از دندون پر کردن … من حاضرم دندون بکشم ولی پر نکنم … آخ که چی میشد اگه دندون خود ترمیم بود …
21. 

    داغ شقایق

    می 12, 2005

    سلام آبجی گلم ….این تنها یک رویا بود …. اما واقیتهایی نیز هست که قلب های سیاهی مثل قلب مرا می سوزاند ….. مهم تحمل دردها و رنج ها نیست …. مهم تحمل انها برای خداست …. مهم اینه که این درد و رنج رو هدیه ای بدونیم از طرف خدا که هزار برابرش رو در اینده ای نزدیک بهمون می ده ….. یک مساله دیگه هم هست … دیروز یک بحث دور و بر همین موضوع داشتیم …. یکی از بچه ها حرف قشنگی میزد …. و اون اینکه ما انسان بدون رنج نداریم … دنیا جاییه که رنج و درد لازمه اونه … و اگه نباشه دیگه دنیا نیست میشه بهشت …. و با این دید تحمل درد برای خدا چقدر آسون میشه …. ببخشید پرحرفی کردم …. یا علی