برای چی اینجا مینویسم؟ این دنیای مجازی به دنیای حقیقی این مزیت رو داره که هر کسی خودش انتخاب میکنه که کی بیاد توش… یا در واقع کی وبلاگش به دنیا بیاد و چقدر عمر کنه… با چه اسمی بیاد تا کی بمونه و چطور توش زندگی کنه… تو دنیای واقعی مون مجبوریم خیلی از کارها رو خلاف میلمون انجام بدیم چرا که ممکنه دوستمون همکارمون …فلان فامیلمون…. چمیدونم بلاخره کسانی که با ما در تماسن از دستمون ناراحت بشن…. و خیلی اوقات لازمه که یه نقاب روی چهره مون باشه تا دیگرون رو ناراحت نکنیم…نقاب خوشحالی (در حالی که دلمون پر غمه) نقاب ناراحتی (در حالی که اصلا ناراحت نیستیم) نقاب بیماری (در حالی که سالمیم) نقاب سلامتی (در حالی که دنیای دردیم…) و خلاصه خیلی از اوقات مجبوریم اونی باشیم که نمیخواهیم… اما اینجا لازم نیست که اونی باشیم که نمیخواهیم درسته؟… من اینجا در درجه اول برای دل خودم مینویسم… تموم اون چیزایی رو که ممکنه روی شونه هام سنگینی کنه…با نوشتن اینجا یه جورایی سبک میشم…ضمن این که همونطور که قبلا گفتم قولیه که به خدا دادم… یکی شاید بیاد در مورد آموزش کامپیوتر تو وبلاگش بنویسه یکی در مورد مریضیش یکی خاطرات روزانه شو بنویسه حتی من وبلاگهایی رو خوندم که فقط خاطرات روزمره فرزندشون رو مینویسن … یکی ممکنه خبر بنویسه یا شعرهای قشنگ یا بی معنی … یکی ممکنه فقط برای عشقش بنویسه یا … اینجا تنها جاییه که زور توش نیست… این دنیا دنیاییه که مجبور نیستی همه رو راضی نگه داری… اصولا وقتی با آدمای مختلف و سلیقه های مختلف طرفی خواسته های مختلفی رو هم باید پاسخگو باشی…. دلم نمیخواد اینجا هم مثل دنیای واقعیم جایی بشه که همش سعی کنم خودمو تو منگنه قرار بدم برای این که دیگرون ازم راضی باشن یا دلخور نشن…
ناشناس
وبلاگتون خیلی عالی بود امیدوارم که ادامه دهید.
یک سری هم به وبلاگ من بزنید خوشحال خواهم شد.
سربلند باشید.
مسیح
سلام
ممنون
خیالم راحت شد …
این حرفایی که این بار نوشتی حرفای دل مسیحم هست
وحرفای دل خیلیای دیگه که فقط برای دل خودشون می نویسن
واسه همینه که مسیح دوست نداره هیچ کدوم از دوستای واقعا واقعا واقعی ای رو که تو این فضای مجازی پیدا کرده تو دنیای واقعی ببینه و بشناسه و شناخته بشه
این طوری فراغ بال و آزادی حداقل تو این فضا حس می شه
البته محدودیت همه جا هست … محدودیتی که خودمون با منشمون بهش پایبندیم و تو هیچ محیطی راضی نمی شیم ازش افول کنیم …
…
سربلند بمونی و ایرونی
نفیسه
یاسمن جان سلام
زیبا می نویسی موفق باشی
شکوفه
سلام .. همه حرفات قبول دارم .. موفق باشید .. در پناه حق
احمد رضا
سلام
امیدوارم هیچ وقت دلیل خودتون رو برای نوشتن از دست ندید البته با توجه به هدف بی انتهایی که برای خودتون تعیین کردید و عشقی که فقط عشق نیست بلکه محبت هم هست فکر نمی کنم این مشکل براتون پیش بیاد…
موفق باشید همیشه در دل من ماندگار هستید با کلام زیباتون کلامی که از عشق ناامید نمی گه از محبت خدایی می گه حیف که خیلی دور شدم از این محبت ها…
خدانگهدار.
دریای زندگی
سلام دوست عزیز
من اگه نتونستم بهتون سر بزنم به خاطر امتحاناتم بود
اینجا یا جای دیگه فرقی نداره
همه جای اینترنت سرای من است (چشمک)
با تمام نوشته ت موافقم
عین واقعیت هست
حداقل برای من
شاد و پایدار باشید
شباهنگ*
با سلام/
اجازه خانوم کاملا باهاتون موافقم. ولی کاش بعضیها قدرت درک این مهم رو داشتن.
پاینده باشید و سرفراز
آب و آینه
سلام یاسمن نازنین. اول اسم قشنگی که واسه وبلاگت انتخاب کردی منو به اینجا کشوند و بعد نوشته های خوبت موندگارم کرد. برای دندون فراریت هم دعا میکنم. شاد باشی.
باغ آینه
سلام…….. با کلیت حرفهایت موافقم ولی همه ما یه جور خود سانسوری تو وجودمان داریم. موفق باشید.
پاییز
هرچه می خواهد دل تنگت بگو…
علی
سلام از وبلاگت به خاطر عکساش خوشم اومد چند ساله است این پسر گل میدونی که مادرا پیش خدا خیلی ارزش دارند خیلی به فکر ساختن اینده این عسل طلا با اون چشم های معصوم باش معصومیتش از دست نره ودعا کن برای همه اونهایی که در حسرت داشتن این نعمتند حق پشت وپناهت